Fotoğrafçılar arasında GAS adı verilen bir durum vardır, Gear Acquisition Syndrome, benzeri bütün hobiler için geçerli sanırım. Günün sonunda aslında tatmini sağlayan şey ekipmana değil de deneyime yoğunlaşmak, sanıyorum ki ekipman kısmı da bir kaçış sağlıyor, insanalara tutulacak yeni bir alan. Diğer taraftan da öyle kişler tanıdım ki, kişi fotoğraf çekmekten çok ekipmana tutulmuş. Hangi fotoğraf güzel, kim ne çekmiş, ben nasıl kendimi geliştirebilirim diye sorgulamaktan çok ekipmana odaklanıyor, daha iyi ekipmanla daha iyi fotoğraf çekileceğine inanıyor (En iyi kamerası olan en iyi fotorğafı çekecekse en iyi daktilosu olan en güzel yazıyı yazar - Ara Güler'e selam olsun). Diğer taraftan da her ekipmanın farklı bir deneyimi var, o da farklı bir yolculuk.
Şahsi kanaatimi yazayım konu ile ilgili olarak; Güzel bir setup yaptıktan sonra ilk işim pahalısından ucuzuna bir sürü kahve almak oldu. 2018'de girdiğim bu hobide geldiğim nokta: çok pahalı kahvelerin bana hitap etmiyor. Her iki forumda da millettin uçtu kaçtı dediği çekirdeklerden verim alamadım. Sezy Hambela, Null Demse Wote gibi (görece) düşük fiyatlı çekirdekler ise benim için karnaval havasında geçti. Bu nedenledir ki, artık pahalı kahve almıyorum, bölge olarak bana hitap ettiğini düşündüğüm ve tadım notaları arasında beni cezbeden ucuz/orta fiyatlı çekirdeklere yöneliyorum.
Ekipman olayı işin biraz fetiş kısmına giriyor gibi geliyor, çekirdek ise sensory bir deneyim. İki tarafı da anlıyorum şahsen, ama dediklerinize de katılıyorum.
ev kullanicisi yanlis anlasilmasin
