Bir süredir iki forumda da sizin yazdıklarınızı okuyorum. Yazmamak için dayanıyordum ama son olarak burda da durumu dramatize edince dayanamadım. Bunlar sizin şimdiye kadar yazdıklarınız "-ilerleyen zamanlarda maddi durumum oldukça alacağım,şimdi elimdekiyle yetineceğim. -17 yaşındayım öğrenciyim ve babama bağlıyım normal olarak. Onun da maddi durumu pek şey değil yani anladınız siz, -hocam öğrenci şartlarında 300 500 veremem ya, -Sadece 17 yaşında olan ben için üst düzey aromatik kahveler içemeyeceğimin farkındayım, -hocam babam alabilir. Ama almaz, -Yani ben 17 yaşındayım da. -Öğrencilik, efendim ben 17 yaşındayım ve öğrenci kimliğindeyim, -17 yaşında bir öğrenciyim daha ben, -babamın verecek parası var ama vermez, yani ben babama bağlı biriyim, -Bir de sürahi için ekstra para vermem gerekiyor mu gerekli mi? O parayı veremem de, -Ya şimdi ben 17 yaşında bir öğrenciyim, -Bu arada öğütücüye de 200 300 veremem ya, -Eldeki max imkanlar" eminim artık herkes 17 yaşında olduğunuzu, maddi durumunuzun yetersiz olduğunu ve öğrenci olduğunuzu anladı. Bu hobi seçebileceğiniz en pahalı hobilerden biri, avuç kadar plastik parçasına 1000 lira verip burda birbirimize o plastiği övüyoruz. Normal şartlar altında paylaşmayı hediyeler vermeyi seven bir insanım ancak o kadar itici bir hal aldınız ki, bırakın hediye vermeyi mesajlarınızdan rahatsızlık duymaya başladım. Lütfen artık 17 yaşında olduğunuzdan, öğrenci olduğunuzdan ve maddi yetersizliklerden bahsetmeyi bırakın.